آرتروز یکی از بیماری های رایجی به حساب می آید که در قسمت مفاصل درد و التهاب ایجاد می کند. آرتروز انواع مختلفی دارد، ولی دو مورد از رایج ترین انواع آن شامل، استئو آرتریت و آرتریت روماتوئید می باشد. این بیماری بیشتر در بزرگسالان و از سن ۴۰ سالگی به بالاتر آغاز می گردد، و بیشتر در خانم ها و افرادی که سابقه خانوادگی دارند، اتفاق می افتد.
در استئو آرتریت مفاصلی که بیشتر از همه دچار آسیب می‌شوند، شامل مفاصل دست، ستون فقرات، زانو ها و لگن است. این بیماری در ابتدا به پوشش غضروفی نرم روی مفاصل آسیب می زند و حرکت دادن آن قسمت از بدن را برای فرد سخت می کند و در انتها به درد در آن ناحیه و همچنین غیر منعطف شدن آن منجر می شود. وقتی غضروف سخت و نازک می شود، تاندون ها و رباط ها باید سخت تر کار کنند و این باعث ایجاد ورم و درآمدن استخوان زائد شده، که به آن استخوان رُست(Osteophytes) گفته می شود. در صورت حاد شدن بیماری و از بین رفتن مقدار بیشتری از غضروف، برای حرکت استخوان بر روی استخوان ساییده می شود و شکل استخوان را تغییر می دهد و از حالت نرمال استخوان ها را خارج می کن
علایم بیماری آرتروز بر اساس نوع بیماری فرد متفاوت است، به همین دلیل تشخیص درست در این بیماری بسیار مهم می باشد، برخی از این علایم به صورت زیر می باشد،
- درد مفاصل، حساسیت و سخت شدن مفصل؛
- ورم کردن مفاصل؛
- حرکت دادن مفاصل محدود و کم می شود؛
- پوست قسمت مفصل گرم، قرمز می باشد؛
- ماهیچه ها تحلیل رفته و ضعیف می شوند.
درمانی برای آرتروز وجود ندارد، ولی برخی از معالجات در کاهش سرعت حاد شدن این بیماری به فرد کمک می کنند، برای استئوآرتریت دارو هایی از جمله مسکن، دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی و کورتیکو استروئید و در صورت حاد شدن، جراحی انجام می شود. ولی در درمان آتریت روماتوئید هدف فقط کاهش سرعت شیوع بیماری و کم کردن ورم و التهاب مفصل می باشد تا از آسیب زدن به مفصل خودداری شود، دارو هایی که تجویز می شوند شامل، مسکن، داروی ضد رماتیسمی (DMARDs)، فیزیو تراپی و ورزش است.
عوامل خطر
سابقه خانوادگی: برخی از انواع آرتروز در خانواده از نسلی به نسل دیگر به ارث می‌رسند، بنابراین اگر پدر و مادر یا خواهر و برادرتان دچار آرتروز شده باشند، شما با احتمال بیشتری به این اختلال مبتلا خواهید شد. ژن‌ها نیز می‌توانند شما را در برابر عوامل محیطی که آرتروز را تحریک می‌کنند آسیب‌پذیرتر کنند.
سن: خطر ابتلا به بسیاری از انواع آرتروز – از جمله استئوآرتروز، آرتریت روماتوئید و نقرس – در سنین بالاتر افزایش می‌یابد.
جنسیت: زنان با احتمال بیشتری نسبت به مردان دچار آرتریت روماتوئید می‌شوند، در حالی که بسیاری از افرادی که به نقرس، نوع دیگری از ورم مفاصل، مبتلا می‌شوند مرد هستند.
آسیب قبلی به مفاصل: افرادی که سابقه صدمه به مفاصل دارند، مانند زمانی که در حال ورزش یا بازی بوده‌اند، به احتمال بیشتری در نهایت دچار آرتروز در آن مفاصل خواهند شد.
چاقی: حمل بارهای سنگین و اضافی می‌تواند به مفاصل به خصوص زانو‌‌ها، باسن و ستون فقرات فشار بیاورد. افراد چاق در معرض خطر بالاتری برای ابتلا به آرتروز هستند.
آرتروز شدید، به خصوص اگر دست‌ها یا بازوها را تحت تاثیر قرار داده باشد، انجام وظایف روزانه را برایتان دشوار خواهد کرد. آرتروز در مفاصلی که متحمل بار می شوند، مانع راه رفتن و یا نشستن در حالت راحت می‌شوند. در برخی از موارد ممکن است مفاصل پیچ بخورند و تغییر شکل بدهند.
شاید ابتدا علائم خود را با دکتر خانوادگی در میان بگذارید اما وی ممکن است شما را برای ارزیابی بیشتر به یک دکتر متخصص در درمان مشکلات مفاصل (روماتولوژی) ارجاع دهد.
- clevertens
- اسفند 7, 1401
- 121 بازدید