ضعف عضله

ضعف عضله چیست؟
ضعف عضلات به کاهش قدرت در یک یا چند عضله گفته می‌شود. ضعف عضلانی دلایل زیادی دارد که ممکن است خطرناک یا کم خطر، موقت یا دائمی باشد. آسیب‌های وارده، بیماری‌های سیستم عصبی عضلانی، سموم و بیماری‌های متابولیک می‌توانند از عوامل این بیماری باشند. ضعف‌های عضلانی بدون دلیل اکثراً برگشت پذیر بوده و خودبه‌خود از بین می‌روند. خیلی به‌ندرت می‌توان ضعف عضلانی را نشانه وجود یک بیماری خطرناک در نظر گرفت. علت ضعف عضلانی ضعف عضلانی باعث ایجاد مشکل در انجام انقباضات عادی عضلانی و در نتیجه کاهش قدرت و به خطر افتادن توانایی انجام حرکات فعال می شود.

ضعف عضلانی می تواند فعالیت ها و حرکات روزمره بازوها، پاها و بدن شما را به چالش بکشد. اگر این مشکل شدید باشد، ضعف عضلانی می تواند در توانایی شما برای حرکت، نشستن، ایستادن، راه رفتن و حفظ تعادل شما اختلال ایجاد کند. ضعف عضلانی می‌تواند ناشی از یک بیماری زمینه‌ای باشد، اما می‌تواند ناشی از علل دیگری مانند افزایش سن، بهبودی پس از ورزش شدید یا تمرینات قدرتی، شرایط بدنی ضعیف، سوءتغذیه یا مصرف برخی داروها باشد.
اما به طور کلی برخی از بیماری ها سبب بروز این ناهنجاری در بدن میشود ، مانند: بیماری آدیسون: این بیماری به واسطه تولید ناکافی هورمون‌های کورتیزول و آلدوسترون توسط غدد آدرنال شکل می‌گیرد. افزون بر ضعف عضلانی، از دیگر علائم بیماری آدیسون می‌توان به خستگی مزمن، کاهش وزن، بی اشتهایی و معده درد اشاره کرد. کم خونی: کم‌خونی به واسطه سطوح پایین هموگلوبین در جریان خون رخ می‌دهد. از علائم کم خونی می‌توان به سرگیجه، تنگی نفس، سردرد، سردی دست‌ها و پاها و ضربان قلب نامنظم اشاره کرد. سندرم خستگی مزمن: این شرایط به خستگی بی‌دلیل یا خستگی که پزشک نمی‌تواند به یک شرایط پزشکی ارتباط دهد، گفته می‌شود. سندرم خستگی مزمن به نام “آنسفالومیلیت میالژیک” نیز شناخته می‌شود. افراد مبتلا به این شرایط، خستگی شدید و مشکلات خواب را تجربه می‌کنند. از دیگر علائم آن می‌توان به ضعف عضلانی، درد، سرگیجه، و مشکلات در تمرکز اشاره کرد. بی‌تعادلی‌الکترولیتی: الکترولیت‌ها به عملکرد درست عضلات، اعصاب، قلب، و مغز کمک می‌کند؛ تغییر در سطوح الکترولیت‌ها، مانند کلسیم، پتاسیم، سدیم، و منیزیم می‌تواند به ضعف عضلانی منجر شود. از اختلالات الکترولیتی می‌توان به هیپوکالمی یا فلج دوره‌ای هایپرکالمیک اشاره کرد. دیابت: دیابت زمانی رخ می‌دهد که بدن توانایی تولید انسولین کافی را نداشته یا نمی‌تواند به درستی از انسولین تولیدی استفاده کند.

این شرایط می‌تواند موجب آسیب عصبی شود که ممکن است به ضعف عضلانی منجر شود. دیابت می‌تواند به انواع مختلفی از علائم مرتبط با ضعف عضلانی نظیر سستی، اختلال در تحرک و خستگی منجر شود. کم کاری تیروئید: کم کاری تیروئید می‌تواند موجب ضعف و کرامپ های عضلانی شود. این علائم ممکن است به واسطه انجام ورزش و فعالیت بدنی تشدید شود. از دیگر علائم کم کاری تیروئید می‌توان به افزایش وزن، احساس سرما، خشکی پوست و مو، خستگی، دوره‌های قاعدگی نامنظم یا سنگین، ضربان قلب آهسته، مفصل و عضله درد، افسردگی یا اختلالات خلق و خو ، اشاره کرد. چه عواملی منجر به ایجاد ضعف عضلانی می شوند؟ برخی از بیماری‌های مزمن می‌توانند باعث فرسودگی سریع‌تر عضلات یا احساس خستگی در فرد شوند. در موارد دیگر، عفونت ممکن است باعث کند شدن عضلات شود. اگر فردی دچار ضعف شدید و ناگهانی عضلانی شد، باید با پزشک مشورت کند. همچنین عواملی همچون؛ افزایش وزن، احساس سرما ،پوست و مو خشک ،خستگی ،دوره های قاعدگی نامنظم یا سنگین ،ضربان قلب آهسته، درد مفاصل و عضلات، افسردگی یا اختلالات خلقی ، مشکلات باروری باعث ایجاد ضعف در عضله می شود.
چه موقع ضعف عضلانی یک وضعیت اورژانسی می شود؟

در برخی موارد، ضعف عضلانی می‌تواند نشانه چیزی بسیار جدی مانند سکته باشد. اگر هر یک از علائم زیر را تجربه کردید، فوراً با اورژانس محلی خود تماس بگیرید: شروع ناگهانی ضعف عضلانی بی‌حسی یا از دست دادن احساس ناگهانی مشکل ناگهانی در حرکت اندام، راه رفتن، ایستادن یا نشستن مشکل ناگهانی در لبخند زدن یا شکل دادن حالات چهره گیجی ناگهانی، مشکل در صحبت کردن، یا مشکل در درک چیزها ضعف عضله قفسه سینه که منجر به مشکلات تنفسی می‌شود از دست دادن هوشیاری درمان راه های درمانی بسیاری برای این بیماری موجود است از جمله فیزیوتراپی ،کار درمانی ، دارو درمانی ،رژیم غذایی سالم و جراحی. درنهایت: بیماری های زیادی مانند شرایط عصبی، عفونت ها و بیماری های مزمن می توانند به ضعف عضلانی منجر شوند. علائم بیمار، سوابق پزشکی و آنچه که باعث تشدید یا بهتر شدن علائم می شود، توسط پزشک مورد بررسی قرار می گیرد تا علت اصلی را تشخیص داده شود. در صورت تجربه ضعف ناگهانی و شدید در عضلات خود باید سریعا به پزشک مراجعه کنید.